Gepost op August 20, 2003 door Sladjana
Bezongen en vervloekt is dit rare krotje in een raar steegje (Rozenstraat) genaamd café Flitz. Het is er klein en donker. Het gebrek aan licht reduceert het gebruik van cosmetica mijnerzijds en dat is weder prettig voor een fluffy konijntje hier en daar en wellicht een handvol ratten. Genoeg over mij. Hmm… Nee, helemaal niet […]
Lees verderGepost op August 20, 2003 door Nolet
Aan de Lange Jansstraat numero 28 zit restaurant De Knipoog. Het is een typisch ‘standaard’-restaurant met een gemiddelde uitstraling. Toch kon ik mij herinneren dat hier voor een goede prijs zeer goed gegeten kan worden. Vrijdag 15 augustus was het tijd om te kijken of dat nog steeds zo was. Het eerste dat opvalt aan […]
Lees verderGepost op August 17, 2003 door Remment
Ik snap niet zo goed waarom cafe De Stad nooit wordt gerecenseerd als de helft van de Maarhoewashet?-crew er wekelijks, sommigen zelfs eerder dagelijks, te vinden is. Of zou dat nu juist de reden zijn? Zorgt wekelijkse aanwezigheid voor afstomping? Schaadt een potentieel negatieve recensie de relatie met de barmannen en -vrouwen en daarmee de […]
Lees verderGepost op August 15, 2003 door Olaf
Ongeveer om de hoek bij Utrechts enige echte stadskasteel Oudaen, in hetzelfde straatje als Proeverij Goos, ligt vegetarisch/veganistisch restaurant Milky. Om precies te zijn: aan de Zakkendragerssteeg 22. Klein, licht en houten interieur. Zelfs een klein terrasje aan de achterkant waar ongeveer vier tafels wat krap in een mooie ruime tuin (van een ander pand) […]
Lees verderGepost op August 12, 2003 door Philbert
Soms wil je het een beetje extra doen, dus toen ik een recensie in Het Parool las, dacht ik, laat ik met mijn tjik eens op chic gaan. Poepchic. Het restaurant Wilhelminapark is voor het gemak gesitueerd midden in het gelijknamige park, gerieflijk van het ghettoblastend, bierdrinkend gepeupel afgescheiden door een hekje met prikkeldraad. Als […]
Lees verderGepost op August 4, 2003 door Oxysept
Hoewel alle pogingen ertoe zinloos, door ijdelheid gedreven en tot mislukken gedoemd zijn, probeer je als weldenkend mens toch een soort van progressie in het leven te maken. Van Niets tot Iets komen, zeg maar. Dat valt niet mee als je je eigen continu realiseert dat aan het einde van de rit toch weer het […]
Lees verder
Abonneer: