MaarHoeWasHet

Héron

Gepost op May 22, 2017 door knutmo

In de Schalkwijkstraat zat vroeger Mas, een oude favoriet van de MHWH-redactie. Sinds vorig jaar zit in dat pand petit-restaurant Héron. Héron is het restaurant van Victor Stukker, en Victor kennen we weer van Gastmaal en daarvoor van Mas. Bent u daar nog? Victor heeft als power animal de reiger, want “die scharrelt zo lekker zelf z’n kostje bij elkaar”. Hij heeft vast nooit die docu gezien over de patatvretende, vuilniszakscheurende, alles onderschijtende stadsreigers van Amsterdam.

Laat ik maar met de deur in huis vallen, Héron is fantastisch. Het heeft alles wat je wilt in een restaurant: lekker eten en drinken (duh), aardige mensen met veel kennis over wat er op tafel komt, een sympathieke filosofie over het eten (zonder fanatiek te worden), en dat alles voor een zeer schappelijke prijs. Ik heb zitten twijfelen of ik deze recensie wel moest plaatsen, om te voorkomen dat de duizenden lezers van MHWH en masse naar de Schalkwijkstraat komen. Maar inmiddels is er al zoveel positiefs over Héron geschreven, dat het toch geen geheim meer is.

Bij Héron doen ze aan lokale, seizoensgebonden ingrediënten, waarbij er ook veel zelf geplukt wordt in bos en hei. Paddenstoelen, kruiden, blaadjes, bloemetjes, het komt allemaal op je bord terecht. Soms zo uit de wei, maar vaak worden er slimme dingen mee gedaan. Daslook gedroogd en gemalen tot poeder, paardenbloemknopjes in zuur als een soort kappertjes, en bessen van de gele kornoelje ingelegd tot ze op olijven lijken. Er wordt geplukt, ingemaakt en geëxperimenteerd en de potten met gepekelde pluksels staan op de toog en als je het vraagt mag je proeven. Het is meer je merkwaardige oude tante die vlierbloesemgelei maakte dan Noma met z’n gefermenteerde rendierkeutels, maar dat is misschien maar goed ook.

Die lokale seizoensproducten doen er wel meer, maar bij Héron is het echt consequent. Groenten uit de moestuin in Maarschalkerweerd, meel van de korenmolen in IJsselstein, asperges uit Bilthoven, kaas uit Doorn. Vis uit de Waddenzee vanaf de biologische vrijdagmarkt, en koffie gebrand door The Village. Vlees is vaak van het ‘5e kwartier’, dus slachtbijproducten zoals rundertong, of varkenspoot. Allemaal erg sympathiek, maar vooral ook lekker. Want, zoals het gezegde luidt: sympathiek is leuk, maar het moet ook een beetje te vreten zijn.

Ik heb er nu twee keer gegeten, en twee keer was het top. Voorgerechten die we hebben geproefd: een soort grof worstje van superlangzaam gegaarde varkenspoot met koolrabi en een erg lekkere ravigotte, zeer zachte gare rundertong met madeira, een gerookt gepocheerd eitje met dingen erbij. Hoofd: tarbot met met brandade en radijsjes, wilde duif met biet, vinkenlap (dat is bavette) met gepofte spelt en paksoi. Allemaal echt lekkere, verrassende combinaties met liefde en aandacht gemaakt.

De toetjes: pannacotta en hangop met rabarber en meringue, een warm geitenkaasje in een speculaasdeegje, zijn een beetje wisselender. De pannacotta was erg lekker, de geitenkaas wat minder spectaculair. Er worden fijne (biologische) wijnen bij geschonken, halve glaasjes als je wil (wie wil dat?). Vaak ook bijzondere wijnen, althans uit streken die ik niet kende. Koffie komt niet uit een (espresso)apparaat, maar alleen uit de cafetière (French press, noemen de hipsters dat) of opgegoten op een éénkopsfilter. Je krijgt wel een beetje slappe theeachtige koffie dan, maar het gekloot met koffiespullen en timers aan tafel heeft ook wel weer wat gezelligs.

Je kunt aan tafel zitten, beneden of boven, maar ook aan de toog bij keuken. Dat is met z’n tweeën leuk, want als je elkaar niks meer te zeggen hebt, kun je altijd nog naar de koks zitten kijken, en wat is fijner dan naar hardwerkende mensen kijken op je vrije avond? De bediening is ook al top (het begint saai te worden), want echt aandacht voor je. Praatje, uitleg, er steeds zijn zonder dat het hinderlijk wordt, vriendelijk en rustig zelfs als het loeiend druk is. On-Utrechts goed.

Is er dan helemaal niks mis? Kost het honderden euro’s? Ook al niet! Beide keren waren we met z’n tweeën voor drie gangen met wijn, een glaasje cava vooraf, koffie en een drankje achteraf 100 euro kwijt. Ik vind het zeer betaalbaar voor al het prachtigs wat je daarvoor krijgt.

Kortom, hup allemaal naar Héron, maar niet allemaal tegelijk, want ik wil er ook nog vaker heen!

Smaak: 9
Prijs/kwaliteit: 8
Ambiance: 9
Bediening: 10