Jasmijn & ik

Gepost op August 23, 2006 door

Vroeger (toen de mannen nog mannen waren en de vrouwen nog snorren hadden) ging je naar De Chinees als je uit eten ging. Bij ons in het dorp had je de snackbar (die heette toen nog niet Kwalitaria) en De Chinees, en die heette Kota Radja, en dat was het. Bij De Chinees ging je twee keer per jaar eten en dan zaten er altijd wel bekenden een tafeltje verderop, die net als jullie Babi pangang, Foe yong hai, Nasi speciaal en een Mihoen met kip hadden besteld.

Later bleek dus dat die Chinezen die gerechten allemaal speciaal voor ons verzonnen hadden, en kennelijk ook allemaal aan elkaar door hadden gegeven, zodat heel Nederland dacht dat ze heel exotisch bezig waren terwijl we eigenlijk met z’n allen een soort rijstpolderkeuken met lekker veel saus aan het creëren waren die (gelukkig!) uniek in de wereld is. Mijn lieve oude vader zaliger begon in die tijd in een Chinees restaurant in Londen over Foe yong hai, maar daar waren ze tot onze grote verbazing niet over ingelicht.

In Utrecht in de Kanaalstraat zat dus sinds de jaren zestig Chinees-Indisch restaurant Lin Far. Grootvader Man paste er de beproefde formule toe en leverde de Nederlandse versie van de Aziatische keuken en de nasi en bami gingen met pannen tegelijk de deur uit, zo de overlevering wil. Nu zijn we allemaal veel wijzer, want al twee keer met Kras Reizen in Phuket geweest, dus we motten geen Koe loe yoek meer.

Kleindochter Kamwoj Man begreep dat en gooide (tot verdriet van moeder Man en tante Man) het roer om en verbouwde Lin Far rigoureus tot Jasmijn & ik. Met een hipperdepip interieur van bronsbehang, witte en zwarte stoeltjes en een fraaie rood met bruine bar. En een kaart met Chinees-, Thais- en Vietnamees-geïnspireerde gerechten, met als extragratis bonus poëtische namen als Zwaluwen onder de sterrenhemel, Waterbuffel in de natte rijstvelden en (mijn favoriet) Geurig meer van warme gevoelens. Gelukkig staat er ook bij wat het is (kipvleugeltjes met ananaschutney, rijstnoedelsalade met ossenhaas en Thaise kippensoep).

Lombok is erg blij met Jasmijn & ik en het zat dus helemaal vol op een dinsdagavond. De bediening moet hard werken, maar let toch goed op en is ver boven Utrechts peil. We waren met z’n tweeën en namen vier kleine gerechten: gestoomde garnalen, de kipvleugeltjes, salade met spinazie en eend, rijstnoedels met rund (5 euro per stuk). Daarbij een groter gerecht: rijst met ossenhaas (11 euro) en als toetje (6 euro) lychees met een gefrituurd korstje (lycheeflappen?) met kokosijs (lekker!).

Alles kwam netjes verdeeld op tafel, mooi opgemaakt ook. Keurig, lekker, maar niet echt enorm spannend. Het is een beetje alsof ze de recepten uit het Allerhande themanummer Azië hebben gemaakt: lekker exotisch koken met kipfilet. Je krijgt het gevoel dat Kamwoj dezelfde truc uithaalt als grootvader Man: een ‘echt Aziatisch restaurant’, maar wel met Nederlandse gerechten. We hebben helemaal niet slecht gegeten, en het is absoluut het beste van de Kanaalstraat, maar het belooft meer dan dat het is. Maar… misschien wordt het nog beter, want er schijnt ook nog een avontuurlijker kaart te zijn (met kwal!), maar die was er vanavond even niet. Er is hoop!

Smaak:7
Prijs/kwaliteit: 8
Ambiance: 8
Bediening: 8

Reageer

Je moet ingelogd zijn om te reageren.