CoffeeCompany – Op zoek naar de perfecte espresso (nou ja, ristretto)
Gepost op October 17, 2007 door Chantal Ophoff
Het is ironisch. Voorheen het krakersbolwerk Vismarkt 4, waar altijd gezellige samenscholingen van stinkende krakers (‘crusties’) met bijbehorende herdershonden voor de deur zaten, is nu een kraakhelder filiaal van multinational CoffeeCompany. Vroeger heette zoiets een coffeeshop, maar bij dat woord heb je voortaan andere associaties, helaas, net zoals je sinds kort niet meer kunt zeggen dat je ‘Trots op Nederland’ bent, omdat je bij die frase ook associaties krijgt van een zure, verbeten bek.
Ik ben wel eens midden in de nacht binnengelopen bij het kraakpand. Na betaling van een gulden (45 eurocent) was ik lid, waarna ik lauw bier in een flesje kon kopen voor één gulden vijftig (67 eurocent). Ik kan me van die nacht niets meer herinneren. Het was vies, het stonk er en de krakers moesten ons niet, dat weet ik nog wel.
Het is dan wel ironisch dat er nu een yuppentent zit die 5 euro rekent voor een ristretto en een latte. Rewind: 5 euro? In oud geld 11 gulden voor een zeer kleine en een zeer grote koffie? Ja. Het went maar niet.
Ik had in de CoffeeCompany afgesproken om negen uur, lekker vroeg en de zaak nog lekker leeg. Na mijn bestelling zei ik waar ik zat. Maar dat is niet de bedoeling. De hooghartige bediening doet niet aan bedienen. Nou ja, ook goed.
De ristretto (1,60 euro) maakte alles goed. Heerlijk. Kan het niet anders zeggen. Dat de bediening niet bedient heeft ook zijn voordelen: je kunt een uur op een kop koffie zitten. Of twee.
Het is dan wel weer ironisch dat je je even welkom bediend voelt door die hippe meisjes als vroeger door die stinkcrusties.
Smaak: 8
Bediening: 4
Prijs/kwaliteit: 7
Ambiance: 8
Als ik mag kiezen: lauw bier en crusties…. Niet alleen monetair financieel in geld qua euries; goede bediening is onbetaalbaar.
Kun je er ook wiet kopen?
Crustie, dat klinkt als iets zoets dat je bij die espresso kunt eten.
Stinkcrustie dan weer niet…