Slibtong in Orloff aan de kade
Gepost op July 31, 2017 door Jacques Couteau
Orloff op ’t Wed. Jarenlang het hart van ’t Wed. Om acht uur al open. Van alle cafés de meeste zonuren. Vaste klant is overdreven, maar Orloff, ooit begonnen als De Twijfelaar, staat wel in mijn bezoek-top 100. Inmiddels is er een tweede vestiging, Orloff aan de kade, Oosterkade 18. De Ooster- en Westerkade waren jarenlang een langzaam in verval gerakend nijverheidsgebiedje, met garages, een taxibedrijf en iets met autobanden. De komst van het station Utrecht Vaartse Rijn lokte de horeca. Een van de eerste was Central Park. Misschien te vroeg, want de tent redde het niet. In 2013 ging Orloff hier zitten. Inmiddels in gezelschap van BROEI en een hippe friettent.
Wegens een feestelijke gelegenheid om 19.30 uur kozen we ervoor om bij Orloff aan de kade te eten. De kaart is overzichtelijk en heel familievriendelijk: ze hebben een pizzaoven en pizza is een kindvriendelijk alternatief voor het eeuwige friet-vleesdingetje-appelmoes-kindermenu. Om half zes schoven we aan op het terras met de vraag of we om 19.00 klaar konden zijn. Dat moest geen probleem zijn. Fijne plek daar op het terras. Stads, aan het water en zonnig. Ik snap dat je daar een café-restaurant begint.
Ik overwoog de sliptongetjes, maar als die verkeerd gespeld staan als ‘slibtong’ twijfel ik of ze goed bereid zijn. Dus ik nam de noedels met pulled pork. Het volwassen gezelschap koos voor de citroenrisotto met zwaardvis en groene asperges en de aanwezige kinderen pizza. Daarover hoorde ik geen klachten. De pulled pork was een doorsnee gerecht dat ik bij de koffie alweer vergeten was. De zwaardvis bij de risotto was te lang gebakken en te droog. Kortom, doorsnee eetcafékwaliteit zoals je het in Utrecht bijna overal krijgt voor 100 euro voor vier personen. Als dessert nam ik koffie met daarbij cheesecake. Ook die bleek tamelijk smakeloos, maar dat was het ergste niet.
De bediening klopte niet. Het was tussen half zes en zeven, amper spitsuur, maar drie serveersters maakten er een potje van. Toen er een halfvol wijnglas omviel kregen we inderdaad een nieuw vol glas, maar dat kwam pas toen het hoofdgerecht al op was. Bij de koffie ging het helemaal mis. De bestelde taart kwam als eerste en de koffie volgde zo, zei serveerster 1. Tien minuten later zou serveerster 2 het nog eens doorgeven. ‘Ik neem aan van wel,’ zei serveerster 3, toen we vijf minuten later vroegen of de bestelling van de koffie was doorgekomen, waarna uiteindelijk serveerster 1 met de koffie kwam en de verontschuldiging dat de koffie nooit was doorgegeven. Maar toen had ik mijn cheesecake al op.
Middelmatig eten accepteer je eerder als de ambiance goed is en de bediening gastvrij. Maar hier geen ‘Bedankt en tot ziens’ van de drie dames toen we vertrokken. Opgestaan is uit het oog, uit het hart. Of ik hier nog eens eet? Ik neem aan van niet.
Smaak: 6
Prijs/kwaliteit: 5
Ambiance: 8
Bediening: 5