Sunshine

Gepost op December 13, 2004 door

Het grote probleem van restaurants met een authentieke keuken uit een ver land is dat ze je eigenlijk alles wijs kunnen maken. Die gefrituurde cavia uit Peru moet wel een geintje zijn, toch? Nog erger: misschien is sate helemaal niet Chinees? Probleem is dat ik het gewoon niet weet. Ik ben nog nooit in beide landen geweest!

Op de Pauwstraat 11, naast multikul-theater Rasa, waar je bijna maandelijks wel een Oost-Kazachs neusfluitfestival kunt bijwonen, zit Ethiopisch restaurant Sunshine. Ik dacht altijd dat het een coffeeshop was, maar dat had ik dus mooi fout. Tot zover mijn beschrijving van het interieur en de ambiance.

Toen ik daar vrijdag jongstleden mijn fiets vakkundig tegen een paal parkeerde, was net voor de tweede keer tijdens dat fietstochtje mijn ketting eraf gevlogen. Aangezien het hemelsbreed nog geen 800 meter is van mijn huis naar Sunshine, zat bij mij de stemming er al lekker in.

Maar goed… Bij binnenkomst vroeg ik dus maar direct naar het toilet om mijn handen te wassen. Toen ik eenmaal wat zeepsop uit zo’n automaatje geperst had op de damesplee (die bij de heren was leeg) en mijn handen stond te boenen, viel mij het plankje boven de wastafel op. Op dit plankje stond een potje Zwitsal baby-zooi, een halfvolle tube Prodent en diverse andere toiletartikelen. Dit ter kennisgeving.

Het bier, Palmnut, kregen wij geserveerd in een halve kalabas. Nu dacht ik eerst dat dat een beetje overdreven was, maar het drinkt zowaar zeer lekker weg. Het bier zelf is een soort Afrikaans Bokbier en bevat zeven procent alcohol. Ik mag stellen dat dit behoorlijk lekker was. Ze hebben trouwens ook bananenbier, maar na een episode met een fles Pisang Ambon toen ik vijftien was, heb ik onder andere de combinatie banaan en alcohol voor eeuwig afgezworen. (Voor andere combinaties met banaan sta ik nog open. Mijn nummer is verkrijgbaar bij de redactie.) De Ethiopische thee was volgens de vrouwelijke disgenoten ook prima.

De kaart bevat een apart vegetarisch gedeelte en het uitspreken van de namen van de gerechten is minstens net zo leuk als bij de Chinees. De prijzen zweven rond de 13 a 14 euro voor een hoofdgerecht. Wij bestelden vooraf drie maissoep en een paprikasoep. De kok had alleen een omgekeerde wiskundeknobbel (wiskundedeuk?) en inverteerde onze bestelling keurig volgens de regels naar drie paprikasoep en een maissoep. Dit werd geserveerd alsof er niets aan de hand was. De soepen kunnen overigens ook zo op de kaart als maissaus en paprikasaus: heel dik en vrij saai. Een beetje zoals mijn oude buurvrouw.

We bestelden twee keer vlees en twee keer vegetarisch. Nu krijg je bij Sunshine al je eten op een grote schaal, dus stelde de uitbater attent voor het vlees en de vegetarische zaken aan aparte kanten van de schaal te serveren. Dat leek ons prima. Helaas had de kok op school waarschijnlijk geen verzamelingsleer gehad, want toen wij het eten geserveerd kregen, lag al het vlees normaal verdeeld over de gehele schaal – vlees en groenten zij aan zij of door elkaar heen. De uitbater zag de fout toen hij het serveerde en vroeg of het erg was dat het vlees tegen de groenten aan lag. Toen dit met ja beantwoord werd, mompelde hij wat in de trant van sorry en verdween weer. Door goed te schrapen en te schuiven is alles uiteindelijk nog wel goed gekomen. De service van de zaak schoot hier echter zeer tekort.

Wat de meeste mensen zo leuk vinden aan de Ethiopiër, is dat je zo lekker met je handen mag eten. Nu eet ik altijd met mijn handen bij onder andere de McDonald’s (authentiek Amerikaanse keuken) en mijn sneetje met hagelslag elke ochtend gaat ook manueel. Dus die hele opwinding snap ik niet zo. Het eten op de grote schaal moet je oplepelen met zuurdesempannenkoekjes. Deze pannenkoekjes zijn zeker smullen en de prakjes en hoopjes op de schaal ook. Gekruid vlees, boerenkool, linzen, kip, etcetera.

Grappig was dat ik geheel toevallig drie weken geleden ook al bij een Ethiopiër had gegeten, in Leiden, en dit eigenlijk identiek smaakte. Alleen betaalde ik daar ongeveer negen a tien euro voor een hoofdgerecht. Als je nagaat dat je bij Sunshine allevier dus ongeveer dertien euro betaalt en daar een schaal met kleine hoopjes redelijk smakelijk voedsel en een hoopje pannenkoekjes voor krijgt, begint bij mij de Hollander toch boven te komen. Het is gewoon echt te duur voor wat je krijgt en de service is vriendelijk maar niet adequaat. De tent zat overigens wel vol toen wij weer vertrokken.

Ambiance: 6

Smaak: 7

Bediening: 5,5

Palmnut bier uit kalabas: 9!

Prijs/kwaliteit: 5,5

P.S. Een extra bier dat werd besteld, kwam erg laat en het was ook nog de verkeerde. Niet de knallende Palmnut. Een thee die we na het eten bestelden, kwam nooit opdagen. De rekening vermeldde deze echter wel. Misschien heel authentiek…

Reageer

Je moet ingelogd zijn om te reageren.