Abonneer:
Luce (second opinion)
Gepost op December 23, 2004 door Nolet
Kan iedereen zich de eerste review van Luce (Visschersplein 75, voorheen restaurant De Klikspaan) nog herinneren, geschreven door MHWH-collega en bekend MC-Hammer-imitator Remment? Kort samengevat was dit het oordeel: cool-hip, alternatief-hip, chic-hip, klassiek, hip-chique.
Als u – net als ik – niet van de planeet Bloemendaal aan Zee komt, zullen deze termen u weinig zeggen. Klassiek ken ik wel, dat is van die Wibi Soerjadi-zut waar mijn ouders naar luisteren. Zou Wibi trouwens op de hoogte zijn van zijn cultuurgenoten van uitspanning Babby Snacks? Kan Wibi misschien Babby Snacks adopteren en – in plaats van zijn geld te vergooien aan Ferrari’s – een Babby Snacks megacomplex neerzetten op het Jaarbeursplein? Fuck die megabioscoop! Ik wil 180 strekkende meters Nasi Goreng Rames! Met pikante kip!
Terug naar Luce. In mijn niet te stuiten ontdekkingsdrang die ik als jongste medewerker van het MHWH-conglomeraat nog in overvloed heb (net als puistjes en idealen overigens), wilde ik toch weten wat er schuilde achter de bewoordingen van collega Remment, die net als de rest van het Depend-slipdragende MHWH-team al in de herfst van zijn leven verkeert. Disgenote en Van der Valk-kenner J. deed de perfecte voorzet en zo kon mijn nieuwsgierigheid woensdag jongstleden worden bevredigd.
Bij binnenkomst was na even speuren door het personeel in het reserveringsboek nog plaats voor twee. Van binnen ziet Luce er goed uit. Modern, maar wel warm. Niks geen ijskastengedoe, zoals de helblauwe neonpijp op de gevel doet vermoeden. Na het uitdelen van de menukaarten bleek dat je alleen een compleet menu kunt bestellen – je gaat dus altijd voor de volle drie gangen. Dat is totaal niet duidelijk als je hier voor de eerste keer komt eten. Voor staat vast, hoofd en na bestaan uit drie opties. De prijs is nog steeds 31,50 euro voor drie gangen.
Wij bestelden:
Voor: Gamba met schuim van snert, tapenade van paddestoelen, fazanten-/kastanjepate, risotto met kaneel en hele oude kaas, gekookte cherrytomaatjes. Ik mag zeggen dat dit dik in orde was. Met name de risotto en de pate waren verdomd goed.
Hoofd: Gegrilde doradefilet, saus van ingekookte balsamico en walnoten, canneloni van spinazie en gorgonzola. Ja Jezus! Dat is effe lekker zeg! De filet had een goede grillsmaak, de canneloni perfect deeg en de saus deed ons raden wat er nu precies allemaal in zat. Dat doe ik altijd met eten dat lekker is.
Tussen: Mini-tompoesje met banaanschuim. Dit was een onverwachte attentie van de zaak. Ik vroeg me later af of het een slinkse omkooppoging was. Zo ja, dan wil ik Luce op het hart drukken dat omkoping en de inzet van steekpenningen een gevestigde traditie is bij MHWH en dat dat niet slinks of onder de tafel hoeft. Sterker nog, en ik citeer mijzelf: ‘Voor gratis bier en eten doen wij bijna alles!’ Waarop collega en eindreactionair Oxysept mij terecht verbeterde: ‘en laat dat bijna maar weg!’
Na: Millefeuille van nougatinemethyldioximethylamfetamine met vanillesaus. Dat van die nougatinedinges kan ook anders geheten hebben. Nog duizelig van de naam van dit gerecht proefde ik wel een heel goed soort tompoes met zeer krokante topdeksel gevuld met nootjesijs. Zeer prettig!
Tussen al dit geweld door dronken wij kalm een aantal glazen bier en rode huiswijn die verdomd goed te drinken was. Voldaan en 85 euro lichter rolden we de tent uit. Aan de kassajongen vertelde ik dat ik in Utrecht langzamerhand gewend was geraakt aan te veel betalen voor niet lekker eten. Luce bewijst gelukkig dat het ook anders kan. Dubbel en dwars de centen waard en zeker prettig vertoeven!
Ambiance: 8
Smaak: 8,5
Bediening: 7,5
Prijs/kwaliteit: 8
P.S. De bediening kon zelf antwoord geven op vragen over de samenstelling van een gerecht! Half puntje erbij!
