Abonneer:
Ledig Erf – Paradepaardje en Dom Blondje
Gepost op September 22, 2004 door Chantal Ophoff
Het werd weer eens tijd voor de Utrechtse schrijver en ik om wat te gaan drinken, dus we gingen wat drinken. Omdat zomaar wat gaan drinken een aanleiding behoeft bezochten we eerst een film. Na afloop van ‘La Mala Educaçion’ van Almódovar in het Louis Hartlooper Centrum (met inleiding van een schattig bloednerveus studentenmeisje met kittige borstjes, dat was extra amusement, vooral voor mijn gezelschap) vroeg de Utrechtse schrijver: ‘Zullen we nog wat gaan drinken, of wil je naar huis?’
Het werd café Ledig Erf. Ik ben jarenlang langs dit café gefietst zonder er binnen te lopen. Waarschijnlijk omdat het motto van het café ‘Bier en Spelen’ me niet aanstond. Ook de grote collectie Belgische bieren gaf me het idee dat het waarschijnlijk bevolkt werd door overjarige studenten die lege Belgisch-bierflesjes bewaren. Nu ik er wat vaker kom kan ik zeggen dat ik daar niet ver naast zat. Ze zien er echt als verzamelaars uit, die grijzende mannetjes die alleen voor zich uit zitten te staren, of in groepjes schaken. Het kan me alleen niet meer schelen, want buiten deze dino’s zit er allerhande volk. Van meisjes met SupperClub-haar tot Sterrenwijkers. Het is kortom een echt buurtcafé waar corpsbal en volksbuurter naast elkaar aan tafel zitten. En verder natuurlijk stamgast en huisdichter Anton Rosmüller, de enige dichter van Utrecht die er als een dichter uitziet en die ongestraft de aanwezige dames mag lastigvallen (zie zijn pagina op de website van het café).
Het Ledig Erf oogt als een Brabants of Belgisch café, door het interieur en door de hoge ramen. Het hoge plafond zorgt dat je weinig last hebt van de rook. Ik hou niet zo van cafés die vol prullaria hangen, maar in dit geval zijn de posters en dingetjes niet in een café-interieurwinkel aangeschaft. Mag ik hopen. Achter de bar troffen we een zeer nors manspersoon, naar ons verteld werd, de eigenaar. Maar dat hoort er eigenlijk wel bij.
De Utrechtse Schrijver wilde een spelletje doen, maar hij kon niet schaken en dat terwijl er elke week een nieuw schaakprobleem hangt boven de bar. Het werd Scrabble, dat hij oneervol verloor, al hield hij bij hoog en bij laag vol dat dit kwam doordat er 12 letters misten. Nu vond ik dat hij zich eruit probeerde te lullen, maar je moet inderdaad wel je spellen compleet hebben als je jezelf aanprijst met ‘Bier en spellen”.
Ledig Erf staat nr 5 in een of andere top honderd, maar eigenlijk moet je er alleen naartoe gaan als je in de buurt woont. Dan is alles beter dan het chagrijnige bakkes van je eigen vent thuis (dit zeg ik natuurlijk ook om de drukte weg te houden).
De Utrechtse Schrijver bestelde terwijl ik even was plassen (de sanitaire voorzieningen zijn ook erg buurtcafé-achtig) voor zichzelf een Paradepaardje en voor mij een Dom Blondje. Ik was niet geamuseerd, maar hij had ook een Kwak voor mij kunnen bestellen en een Straffe Hendrik voor zichzelf. Desondanks kreeg hij niet meer dan een zuinig zoentje toen we uit elkaar gingen, ik ben immers een keurige getrouwde vrouw.
Ambiance: 9
Volledigheid bierkaart: 8
Volledigheid spellen: 5
Bediening: 5
Prijs/kwaliteit: 7
