Django
Gepost op March 19, 2004 door Olaf
Mijn favoriete acteur Sean Penn had er al zijdelings een film over gemaakt, en nu is er een restaurant in Utrecht vernoemd naar deze legendarische zigeuner-jazzgitarist: Django. Aan de Twijnstraat 15, waar voorheen SOY zat, hebben de nieuwe eigenaren de inrichting iets minder koel en hip gemaakt. Toch heeft een groot gedeelte van het restaurant nog steeds elementen van SOY, zoals de spiegels met vleiende teksten in de wc’s en de positionering van de draaitafels in het keldergedeelte.
Volgens onze ober wisten ze bij overname niets van SOY, dus ook niet dat ook SOY kleine gerechten ter grootte van een voorgerecht serveerde. Daar geloven we natuurlijk geen ruk van, maar feit is wel dat het allemaal iets minder hip en klinisch is geworden, wat hier zeker niet slecht uitpakt, en dat Django nu een stuk beter draait dan SOY.
Bij binnenkomst was het boven nog leeg, dus zijn we maar beneden in de kelder gaan zitten, waar al wel andere eters aanwezig waren. Een combinatie van zakengezelschappen en jonge mensen. Later op de avond was het zowel boven als beneden vol met eters. Vooraf kregen we van onze vriendelijke gastheer (die later ook een behoorlijk woordje Duits bleek te spreken) een lekker warm stukje brood met tapenade. We bestelden een fles Spaanse huiswijn met een karaf water en begonnen de kaart door te spitten. De wijn smaakte prima, goed huiswijntje voor 15 euro.
De kaart is opgedeeld in soepen, koud, warm en nagerechten. Bij dit soort luxe-tapasrestaurants (waar in Utrecht Proeverij Goos volgens mij de primeur van had) is het altijd maar afwachten wat het formaat is van de gerechtjes, want als het klein uitpakt kan het kostentechnisch behoorlijk uit de hand lopen. Gelukkig waren de hoeveelheden in Django precies goed, en waren we dus met vier gerechtjes en een nagerecht goed gevuld.
We bestelden, uit mijn blote hoofd, aubergine-kaviaar, eendenborst, portobello (soort van grote paddestoel in plakjes), filodeeg gevuld met spinazie en als nagerecht nougat glase met peer (noga-ijs met peer dus). Alle gerechten werden netjes op tijd geserveerd, waren goed opgemaakt, en smaakten erg goed. Soms was de side dish een beetje erg overheersend, zoals bij de filodeeg met spinazie, waar we een soort van paprika-chutney bij kregen, maar ik houd er wel van. Gewoon niet alles door elkaar husselen is het devies.
Onze ober was vriendelijk en had kennis van zaken (en talen), maar was gelukkig niet te amicaal. Het enige minpuntje was dat hij er een beetje shabby uitzag met een t-shirtje in z’n spijkerbroek – bij deze prijscategorie zou je toch iets meer gekleed personeel verwachten. Had trouwens niet verwacht dat ik dit ooit zo zou zeggen, maar goed. [Ik ook niet, red.]
Al met al betaalden we voor vijf gerechtjes, een fles prima huiswijn en een karaf water 49 euro. Een prima prijs voor het gebodene. Hier komen we zeker nog wel eens langs, al was het alleen al omdat er zaterdag 27 maart vanaf 23.59 uur twee dj’s voor 0 euro entree staan te draaien op een feestje.
Ambiance: 7
Smaak: 8
Bediening: 7
Prijs/kwaliteit: 8