Abonneer:
De Garde (Special Extended Edition)
Gepost op March 4, 2004 door Nolet
Iedereen weet dat het culinaire wereldje een beetje een inteeltwereldje is. Uitbaters, barmensen en koks kennen elkaar en komen bij elkaar over de vloer. Het is een van de weinige bedrijfstakken waar haat en nijd tussen concurrenten ver te zoeken is. De haat en nijd speelt zich meestal af binnen de bedrijven, in plaats van ertussen…
Zo was er onlangs een etentje gepland door kok U. van De Minnarij bij kok R. van De Garde (aan de Drieharingenstraat). Ik mocht daar bij aanwezig zijn.
Om negen uur zouden we aan tafel kunnen met z’n viertjes, ware het niet dat er iets mis was gegaan met de reservering: er zaten nog mensen op onze plek. Wachten dus bij de kroeg next door. Gedurende drie kwartier hebben we daar enkele pilseners weggehakt. Tussendoor kwam het meisje van De Garde ons continu informeren dat er BIJNA een tafeltje vrij was.
Tegen tien uur was het prijs. Allemaal aan tafel, vlak naast de keuken. De Garde is vrij klein met een piepkleine eerste etage. Daar staan twee tafeltjes en heb je een volle inkijk in de keuken. Als een kok per ongeluk in je creme brulee niest, kun je meteen ‘gezondheid!’ tegen ‘m zeggen. Dit is natuurlijk het leukste plekje van dit restaurant.
De uitstraling is Franse-bistro-achtig en zeker niet onaardig, maar ook niet bijzonder. De bediening is vlot en aardig. Het meisje dat zich tijdens het wachten steeds kwam verontschuldigen, deed goed haar best om ons gelukkig te houden. Voordat we de kaart kregen werden we meteen verrast door een lekkere amuse: oester met kaviaar! Goede binnenkomer na zo lang wachten, dacht ik.
De kaart is gevarieerd en straalt een goed niveau uit. Moeilijke Franse woorden worden afgewisseld met gek klinkende combinaties. Wij kozen niet a la carte, maar namen (op aanraden van de koks) het verrassingsmenu. Daarmee begon een episch diner dat mij nog lang zal heugen.
Ik ga proberen op te noemen wat ik allemaal heb mogen eten:
oester met kaviaar met een beetje citroen;
rivierkreeftje op een rolmops van tong;
grote gamba met limoengras en paddestoelenbouillon (geserveerd in een koffiekopje!);
rack van het hert met perfect wildsausje;
eendenlever op kalfsoester met wederom een ONTZETTEND lekker sausje;
kaasplateau met blauwe, gele, witte en groene kaas;
chocoladetruffeltaart met krokante gebakblaadjes en vanille-ijs.
Volgens mij ben ik een gang vergeten, maar alles van het bovengenoemde menu was buitengewoon smakelijk. De eendenlever met kalfsoester was een regelrechte klapper – ik heb in tijden niet zo’n smakelijk stukje vlees gegeten. De chocoladetruffeltaart was ook erg lekker en had precies die volle, dikke chocoladesmaak die je alleen vindt in de betere patisserie.
De presentatie door de ober of de kok was vlot en overal zat wel een verhaaltje achter. Onze verhitte smaakpapillen werden intussen afgeblust met een drietal prettige (lees: niet huiswijn) flesjes rode wijn. Na het diner was er koffie, cappuccino, cognac en alles wat daar verder nog bij hoort. Het liep inmiddels tegen enen. Na nog wat nagekletst te hebben met het personeel (de tent was officieel al dicht) stapten we de straat op en kwamen tot de conclusie in tijden niet zo lekker te hebben gedineerd.
Dit klinkt leuk, maar kostte het ook een godsvermogen? Niet echt. Met alles erop en eraan (wijn, eten (zeven gangen!), koffie, likeur) waren we tegen de 70 euro kwijt. Dat is voor deze hoeveelheid en kwaliteit zeker schappelijk.
De Garde staat nu dus bij mij in het boekje als een van de betere restaurants van Utrecht. Uitgebreid en lang tafelen is daar de norm en daar ben ik niet vies van. Ik denk alleen wel dat wij een beetje heel extra goed behandeld zijn door de aanwezigheid van kok U., maar dat vond ik niet erg.
Ambiance: 7,5
Smaak: 9
Bediening: 8
Prijs/kwaliteit: 8
