Abonneer:
De Minnarij
Gepost op January 5, 2004 door Olaf
Nadat onze favoriete zelfgemaakte-mayonaisedeskundige een transfer had gemaakt van ‘t Hoogt naar de Minnarij, moesten we daar toch eens een keer gaan eten. Maar dat mocht niet van hem. Eerst een tijdje inwerken en wennen, daarna mochten we pas een keer komen eten, en dan moesten we van tevoren ook nog bellen. Maar zo werken we natuurlijk niet bij MHWH!
Gisteravond was het dan zo ver, gereserveerd en een tafeltje bij de kachel gekozen. Het interieur is warm en gezellig: veel hout en warme kleuren, kaarsjes en genoeg ruimte om relaxed te zitten. De bediening is charmant, ontspannen en gelukkig niet over-the-top. Eigenlijk precies zoals je dat graag wilt. Attent maar niet opdringerig of te formeel.
Op de menukaart lazen we dat De Minnarij zich richt op ‘halve vegetariers’: mensen die niet altijd vlees hoeven te eten, maar ook van vegetarisch eten of vis houden. Ik moet zeggen dat ik dat niet zo in de kaart terug zag komen, want die bevatte de nodige vleesgerechten, genoeg visgerechten en een of twee vegetarische gerechten. Eigenlijk hetzelfde als andere restaurants in hetzelfde segment. Er mogen van mij best wat minder vlees- en wat meer vegetarische gerechten op de kaart.
Tegelijk met de kaart kwamen er twee stukjes brood met gezouten boter op tafel. Lekker. Ik koos vooraf voor ‘revithokeftedes’ (de naam kon de vriendelijke serveerster zelf ook niet echt uitspreken, gelukkig maar) en disgenote M. at met me mee. Dit Griekse gerecht bestaat uit in beslag gefrituurde bospaddestoelen met een soort van komkommerplakjes met een frisse roomsaus. Het bord was erg mooi opgemaakt, en de smaak en textuur waren prima. Van mij had de smaak van het beslag misschien iets meer uitgesproken gemogen, maar dat blijft persoonlijk en het gaat uiteindelijk natuurlijk om de bospaddestoelen. De frisse room en komkommer(?) vormden een goed contrast bij de gefrituurde paddestoeltjes.
Als hoofdgerecht kozen we voor de Qabouli en de Daino florentina. Alweer van die ingewikkelde namen! [Die ingewikkelde namen zijn natuurlijk te verwachten van een kok die zelf een ingewikkelde naam heeft, red.] In de praktijk komt het neer op een stoofpotje van lamsvlees met rozijnen e.d. en een hertenbiefstuk in wijnjus. Alweer erg mooi opgemaakt en de smaak was uitstekend. Bijgerechten waren een stukje tortilla en risotto met geraspte kaas. Vooral de risotto was erg smakelijk. Hoeveelheden waren uitstekend, net niet te veel zeg maar. Verse groenten bij de hoofdmaaltijd, lekker knapperig. Prima!
Als toetje deelden we een mascarpone met bitterkoekjes en gebakken appeltjes. Dit gerecht smaakte ook uitstekend; de mascarpone had een goede structuur, lekker stevig. We moesten wel vrij lang wachten op het nagerecht, dat is wel een minpuntje.
De prijs: we betaalden met drie glazen rode huiswijn en wat fris, toetje, twee hoofdgerechten en nagerecht plus koffie en thee na 65 oiro en 5 cent. Dat is niet goedkoop, maar in dit segment een goede prijs. Waar het op neerkomt: de kwaliteit van het eten en de entourage maken de prijs alleszins acceptabel. Hier komen we vaker.
Ambiance: 8
Smaak: 8
Bediening: 8
Prijs/kwaliteit: 7,5
