De Heeren van Leeuw

Gepost op September 2, 2003 door

Afgelopen zaterdag was het zover: ik ging De Heeren van Leeuw uitproberen. Het was eerst wel even zoeken – De Heeren van Leeuw zit aan de Twijnstraat aan de Werf op nummertje 4, maar als je gewoon door de Twijnstraat loopt, vind je het niet. Je moet echt even de trap af lopen en dan kom je het gezellige restaurantje aan de gracht tegen.

De eerste indruk was zeer positief. Ze hebben geprobeerd een soort van huiskamer te creeren, met een boekenkast en planten in de “woonkamer”. Dat kwam wel goed over. En de open keuken maakte het helemaal af, met een afwasser die een zonnebril op had en om die reden verdacht veel op de Michael Jackson van vroeger leek. Het enige wat ik echt miste was een leuk muziekje op de achtergrond a la Marvin Gaye, maar goed, je kunt niet alles hebben.

De kaart zag er heel oke uit, hoewel ik moet zeggen dat je als je rsi hebt, moet uitkijken met het aanpakken ervan. Het menu was namelijk op een zwaar bord geschreven, dus echt handig aanpakken was het niet.

De voorgerechten zagen er duidelijk spannender uit dan de hoofdgerechten. Als voorgerecht kon je bijvoorbeeld kiezen voor een eendenborst met rijst en gember. Bij de hoofdgerechten stond alleen het vleesgerecht of het visgerecht aangegeven, maar verder niet met bijzondere combinaties van kruiden en sauzen. Uiteindelijk toch maar voor de mosterdsoep als voorgerecht gekozen en de zalmforel als hoofdgerecht.

Toen de mosterdsoep eraan kwam, rook je al die heerlijke mosterd en bij de eerste hap was het ook nog echt heel erg lekker. Maar naar gelang ik ervan at, kwam ik tot de conclusie dat er wel heel erg veel maizena door de soep was gedaan. Het deed me denken aan die borden Brinta van vroeger, waar te weinig melk doorheen was gedaan zodat het naar cement smaakte. Na een paar happen gaf ik het dan ook op en zat ik eigenlijk al bomvol.

Toen het hoofdgerecht arriveerde, zag ik een lekker visje op mijn bord met aardappeltjes, broccoli en rabarber. Het enige wat niet in een kilo boter was klaargemaakt, was de rabarber. Dat was dan ook meteen het enige lekkere gerecht. Mijn cholesterol schoot omhoog en het eten viel wederom als een baksteen in mijn maag. Toen de (overigens zeer vriendelijke) bediening vroeg hoe het had gesmaakt, vertelde ik maar eerlijk dat ik de vis toch wel heel erg vet vond. De serveerster kon zich daar wel wat bij voorstellen; er hadden namelijk een aantal boterhompen in gezeten en toen was het nog eens afgemaakt door er wat olijfolie overheen te gooien.

Ik voelde me na dit maaltje zo slecht en zo vol, echt vies gewoon. Toen ik weer langs de pittoreske grachten van Utrecht liep, kwam al het eten er dan ook meteen weer uit. Dus voor de boulimiapatienten onder ons die het toch wat te veel moeite vinden om elke keer die vinger in je keel te steken: ga hier eten! Het eten is zo vet en ligt zo zwaar op de maag dat het er zonder moeite vanzelf weer uitkomt.

Ambiance: 7,5

Smaak: 2

Bediening: 7,5

Prijs/kwaliteit: 2

Reageer

Je moet ingelogd zijn om te reageren.