Santa Lucia
Gepost op May 26, 2003 door Zero
Wat doe je vrijdagmiddag na een week hard werken? Dan ga je zuipen in de kroeg! En niet zo’n beetje ook! Zodat je het weekend met een mooie kater kan beginnen, zoals het hoort! Zo was het vroeger, zo is het nu en zo zal het altijd blijven! AMEN!
Nu zeggen ze wel dat 1 biertje evenveel voedingswaarde heeft als 2 bruine boterhammen, maar na een half bruin krijg je toch wel honger. Rempeng (?) balletjes of bierbommetjes helpen wel even, maar weten dat lege gevoel toch niet op te vullen. Eigenlijk weet niets dat lege gevoel te vullen maar ik heb geen zin om een paar jaar in de Himalaya bij n stel kale monniken in oranje jurken yak’s te gaan hoeden om de zin van het leven te vinden en op die manier die leegte te vullen. Slap gelul allemaal natuurlijk want we hebben het hier over eten. Ok, lang verhaal kort: je drinkt n biertje of wat, krijgt honger en hebt geen zin om veel geld uit te geven. Wat doe je dan? Dan ga je naar Mario!
Mario is een pizzabakker die vanwege zijn omvang ook wel “Dikke” Mario wordt genoemd. Hij zwaait de scepter in de pizzeria die, zoals alle pizzeria’s, “Santa Lucia” heet en is te vinden aan de Nobelstraat. De hele zaak ademt een Zuid-Europese sfeer uit. Van de tafeltjes voorzien van wagenwielen en flessen plaatselijke Napolitaanse wijn tot aan de bediening. De beheersing van het Nederlands door het merendeel van het bedienend personeel is niet best. Of ze het niet kunnen of net alsof doen om de juiste Italiaanse sfeer neer te zetten is nog maar de vraag. Authentiek lijkt het daardoor allemaal wel. En gezellig is het er zeker. Een 8.
Over het eten kunnen we kort zijn: Alle pizza’s die je er verwacht zijn er. Je kunt er niet uit 350 verschillende pizza’s kiezen, maar er is keuze genoeg: zelfs de Hawai pizza ontbreekt niet. Waarom mensen een volkomen acceptabele pizza gaan verpesten met ananas is mij een raadsel. Naast de pizza’s is er uiteraard ook een redelijk assortiment aan pastagerechten. Erg smakelijk en (voor met name Noorderlingen zoals ik) erg veel. Je kunt er ook nog biefstukken en zo bestellen maar als ik een biefstuk wil dan ga ik wel naar een steakhouse of zo. Die heb ik niet getest dus. Het smaakt allemaal goed en na afloop heb je geen honger meer. Deze keer zaten we zelfs zo ontzettend vol dat er voorzichtig geopperd werd dat wellicht de bodem niet helemaal gaar was (dat ging ongeveer zo: “Shit man! Ik kan echt geen slok bier meer binnen krijgen… Volgens mij was de pizzabodem niet gaar!”). Toch geef ik het eten een ruime voldoende (een 7). Zoals ik al zei smaakte het uitstekend en het extreem volle gevoel kan ook een andere verklaring hebben. Met name de pizza’s zijn redelijk geprijsd (van 7 euro tot rond de 12 euro). Een 7.5.
Ok, dit alles wordt dus geserveerd door behoorlijk authentiek aandoend bedienend personeel (m/v): “Hai, wielen die heren aine mooie flessah die wain? Wiettah wain? Nee? Vier bier?”. Ze zijn ook behoorlijk snel. Al met al dus een dikke voldoende voor het personeel (7.5).
Conclusie: als je zin hebt in pizza, houdt van gezelligheid en niet teveel geld uit wilt geven dan is Santa Lucia een uitstekende keuze.
Ambiance: 8
Smaak: 7
Bediening: 7.5
Prijs/kwaliteit: 7.5