Abonneer:
Pamukkale
Gepost op February 8, 2006 door Nolet
De Turk! We gaan naar de Turk! Als diner bij het bedrijfsuitje gingen we naar de Turk! Nu kwam ik in mijn adolescente periode geregeld bij de Turk. Uurtje of drie ’s nachts, meestal in kennelijke staat, en dan een broodje shoarma bij Huzur aan de Voorstraat. U kent het wel. Aardige mensen altijd, die Turken. Als ik daar ’s middags een pakje Lucky’s kwam trekken, stond altijd Galatasaray aan of een Turkse soap met bijpassend krakend geluid. Daar kreeg ik dan een beetje een vakantiegevoel van, al ben ik nog nooit in Turkije geweest.
Maar bij Huzur eet ik al jaren niet meer. Waarom eigenlijk? Kippenpest? Gewetensbezwaren rondom de kwestie Cyprus? Of kan de combinatie vlees en saus mij op mijn zesentwintigste toch niet meer zo betoveren als op mijn zestiende?
Vrijdag jongstleden was het echter weer eens ouderwets raak. We gingen naar Turks restaurant Pamukkale aan de Mariaplaats. Daarvoor hadden we geborreld in ‘de Stairway’. Ja ja, we waren in een gekke bui. Het leek wel weer een beetje ‘op vakantie’ in je eigen stadje.
Met een club van een mannetje of tien werden we ontvangen en het was meteen knallen. Pal bij de ingang zitten twee ouwe knakkers (waar ik later naar zal verwijzen als The Band). Eentje achter een Korg megasynthesizer en eentje achter zo’n trapeziumvormig ding met snaren (Google zegt dat het een Kanun is). Achter The Band stond een ultiem kitscherige witte fontein van een soort papier hachee. Later bleek dit een artistieke interpretatie te zijn van de kalksteenterrassen ergens in Turkije. Die heten Pamukkale. Of Pamukkales. Of liggen ergens bij Pamukkale. Zoiets. Ik waande mij wederom op vakantie.
Op de eerste verdieping werden wij aan een tafel gezet door een vriendelijke ober die ons verzekerde dat deze avond ook een LIVE buikdanseres zou optreden! Ik zette mijn zonnebril op, smeerde mij nog eens goed in en pakte de Telegraaf van de vorige dag erbij.
De kaart heb ik jammer genoeg niet kunnen bekijken. We kozen namelijk het groepsmenu, maar de ober verzekerde ons dat alles mogelijk was. Dus vegetarisch, twee of drie gangen, maakt niet uit. Wat ik begreep is dat de kaart nogal uitgebreid is. De nummers gingen door tot in de zestig of zo.
De tent stroomt intussen vol en wij krijgen onze voorgerechten. En toen werd het sprookje wreed verstoord. Wat kan je zeggen over gehaktballetjes in saus, gamba’s in saus en groente met een laagje deeg? Vrij weinig, behalve dan dat het best oké was. De hoofdgerechten waren ook niet spetterend. Gegrild vlees (lam, lam op spies, kipfilet, kipfilet op spies) met wat saus en nog meer balletjes in saus. Tomaat en paprika waren ook goed vertegenwoordigd. Ik werd er niet wild van. De prijzen liggen gevaarlijk hoog. En dat er Oranjeboom bier werd geschonken, maakte het er ook niet beter op.
Maar toen kwam ze! De buikdanseres! Ze is er! De stereo werd op standje elf gezet en terstond pakten alle gezelschappen aan alle tafeltjes hun fotocamera’s. Iedereen was blijkbaar voorbereid en men zou dit unieke event grondig vastleggen! De danseres ging dansen en een vloed aan flitsen verlichtte de eetzaal. Ik was weer direct terug in mijn vakantiesprookje door deze driftig flitsende Hollanders en de blikken die ze elkaar toewierpen: ‘Bijzonder zeg! Wat gezellig! Wat authentiek!’
Op de weg naar buiten blikte ik terug en trok ik mijn conclusie. Eigenlijk ben ik nog nooit echt enthousiast geweest over een Turk/Griek/Afrikaan/Indiër, op een paar uitzonderingen hier en daar na. Ook deze Turk kon mij niet beroeren. De service is prima, snel en aardig. Ambiance ook prima. Maar het eten te gewoontjes en saai.
Ik groette de papier hachee creatie, gaf de The Band een knipoog en ging maar weer de koude nacht in. Ik was blij weer thuis te zijn. Drie weken Donald Ducks wachtten op mij op de deurmat.
Smaak: 6
Prijs/kwaliteit: 6
Ambiance: 7
Bediening: 8
Fontein-creatie: 10 (op een postmoderne, objet trouvé, art brut-achtige manier dan)
Band: Net als op vakantie
P.S. Voor alle mensen van wie de printjes bij de HEMA zijn kwijtgeraakt: de buikdanseres is er elke vrijdag en zaterdag.
