MaarHoeWasHet

De Klub

Gepost op August 19, 2014 door Olaf

Een van de nieuwste culinaire aanwinsten in Utrecht is De Klub. Gevestigd aan de Europaweg 2B in ‘creatieve broedplaats’ Vechtclub XL langs het Merwedekanaal (ja, daar in de buurt van de hoertjes, inderdaad!) lijkt het een typisch voorbeeld van de hipsterbeweging die vaak onder de noemer ‘nieuw ruig’ wordt gevangen.

Het is even zoeken naar de ingang (de bewegwijzering werd net opgehangen), maar dat maakt het leuk en avontuurlijk. Dit is niet een locatie waar elke toerist zomaar terecht komt, tenzij-ie zwaar verdwaald is of op zoek is naar de hoertjes.

De Klub is het liefdeskindje van drie cateraars met een behoorlijke staat van dienst in de Utrechtse horeca. Dat belooft wat. Bij aankomst ziet het er leuk uit: buiten staan allemaal oude waterbakken met daarin groenten en kruiden. Binnen ziet het eruit als een verhipte ex-kantine van een fabriek. Vooral de tegeltjes vallen op. Helemaal van deze tijd, om het zo maar eens te zeggen. Ik vind het zeker wel wat hebben. Eens kijken of het eten ook hetzelfde karaktertje heeft!

Omdat het vrijdag is kunnen we niet à la carte eten, maar is er een vast menu van drie gangen voor 25 euro. Vrijdag is ook de enige dag waarop De Klub nog na 17.00 uur open is. Het lijkt er dus op dat doordeweeks de tent meer een ontbijt- en lunchplek is, al kun je dan als vroege vogel ook nog steeds dineren. Het eten is volgens de website van het type ‘tijdloze bistro’.

Na wat opstartproblemen omdat de nieuwe serveerster onze glazen toch iets voller dan halfvol mocht schenken (wat ze netjes deed na een opmerking van onze kant), kwam de boel goed op stoom. De tent raakte lekker vol en de hele avond werden we verder netjes, snel en bekwaam bediend. We begonnen met een tijdloze Lambrusco en een witte Cava als aperitief. Deze waren beide erg lekker. Waar Lambrusco in Nederland nog altijd een slechte naam heeft, staat het in Italië altijd al bekend als een kwaliteitswijntje. Diep rood, veel fruit, wat ronder en zwaarder, lekker bubbeltje. Geen slecht begin.

Ons voorgerecht is een gepureerde gebonden groentesoep met groenten en kruiden uit eigen tuin. Lekker, bijna mosterdsoepachtig. Hoog op smaak zoals dat zo mooi heet, en het had daarom ook bijna een amuse kunnen zijn, een heel bord ervan was misschien wat veel. Maar mijn tafelgenoten hadden er geen enkel probleem mee.

Vervolgens het hoofdgerecht: een collectie van verschillende gerechten waaronder een salade van vier graansoorten, een salade van pasta-achtige dingetjes, gehaktballen, worstjes, wat gesneden plakken vleeswaren, terrine van varkenswang, en slibtongetjes met gepocheerde eitjes. De salades waren oké, misschien iets te mat qua smaak. De gehaktballen waren knallen, evenals de worstjes, de slibtongetjes en de gepocheerde eieren. De terrine vond ik door de kervel erin het lekkerste en het beste in balans.

Al met al een combinatie van heftige smaken (de gehaktballen) en wat matte smaken (de salades), waardoor de laatste wat wegvielen door de eerste. Dat had smaaktechnisch wat meer in balans gekund. Maar overall prima eten. Geen hoogdravend culinair gedoe met schuimpjes op bedjes van liflafjes, maar gewoon goed, eerlijk en lekker eten, zoals je dat op bijvoorbeeld het platteland van Frankrijk en Italië ook zo lekker kunt krijgen. De associatie met de bistro is dus zeker gelukt.

Als toetje kregen we een flink stuk appeltaart met veel spijs erin verwerkt, en een plak zelfgemaakte cake met jam. Ook hier weer de heftige smaak van de spijs die het cakeje wat overschaduwt. De taart zelf was erg lekker, ik ben een fan van spijs. Wel heftig, zeker ook omdat het een behoorlijk stuk taart was. Beetje zoals bij de soep. Maar ik klaag in dit geval niet.

We dronken er witte en rode wijn bij. We mogen proeven van alle beschikbare flessen, dat is fijn. De gekozen witte wijn is aan de prijs (35 euro) maar ook lekker, en ook wat zwaar. Dat past echter goed bij het wat boerse eten. We drinken als laatste espresso en americano (‘gewone koffie’) na het toetje. Wow! Geen standaardsmaken, maar heftige zuren, bijna fruitachtig. Hier is duidelijk een barista aan de slag geweest. Ik vind zelf de espresso wel erg zuur, maar dat schijnt een acquired taste te zijn, en mijn tafelgenoten zijn erg te spreken over de vernieuwende smaak.

Concluderend: De Klub is een erg leuke bistro. Een interessante hippe setting, met eerlijk lekker eten zonder poespas. Als de smaakintensiteit van de verschillende gerechten wat beter in balans word gebracht, zie ik een mooie toekomst voor De Klub. Maar ook nu al is het zeker de moeite waard om even wat verder van de gebaande paden te fietsen, zeker als je kijkt naar de prijs-kwaliteitverhouding. En last but not least: de passie die de uitbaters uitstralen over lekker en goed eten en drinken is mooi om te zien, en alleen daarom al een stukje omfietsen waard!

Smaak: 7,5
Prijs/kwaliteit: 8
Ambiance: 8
Bediening: 7,5