Bakkerswinkel
Gepost op February 14, 2005 door Olaf
Al een tijdje haal ik er mijn taart als er weer iets te vieren is. De Bakkerswinkel (hoek Wittevrouwenstraat-Plompetorengracht) zit vlak bij ons kantoor, dus dat is handig. En dat de taart er vers wordt gebakken en lekker smaakt is een bijkomend voordeel. Een nadeel van De Bakkerswinkel was altijd dat het nogal klein bemeten was. Pittoresk, jazeker, maar handig om eens lekker te hangen, nee dat niet. Tenzij je het prettig vindt om bij een wildvreemde buurman of -vrouw op schoot te zitten.
Sinds kort is alles anders. Er zijn een drietal werfkelders onder het winkeltje betrokken en dat geeft goede hoop. Zondagmiddag een poging gedaan om te lunchen in een van deze kelders. Bij binnenkomst in het kleine winkelgedeelte moesten we vragen waar we konden lunchen, omdat nergens duidelijk wordt dat je ook beneden kunt zitten. Het personeel keek wat verdwaasd en gaf aan dat we maar beneden moesten rondlopen om te kijken of er een plekje was. Gelukkig vonden we in een hoekje twee plekjes op een hangbankje.
Het interieur ziet er grappig uit: kitsch-elementen gecombineerd met die hippe ‘organische’ meubels van gerecycled hout en dergelijke. Je zit ofwel aan wat grote tafels (waarvan eentje met een mega-tl-bak, hoogstwaarschijnlijk de leestafel) ofwel op hangbankjes bij lage tafeltjes. Het is er zo druk dat je je twee-meter-persoonlijke-ruimte maar even overboord moet gooien. Her en der staan potjes en pannetjes om het water op te vangen dat van het plafond komt druppelen. Ja, zo’n oude werfkelder heeft wel iets!
Het personeel komt niet echt hartelijk over – je voelt je bijna schuldig wanneer je iets vraagt of bestelt. Misschien moeten ze zelf ook nog even wennen aan de drukte. Want druk is het zeker: de kelder zat helemaal vol met voornamelijk jonge yuppendames en/of studentes. Mijn inschatting is dat er hier vele hectoliters thee doorheen gaan, onder een geanimeerde discussie over waarom er toch geen leuke vrijgezelle jongens/mannen te vinden zijn in het Utrechtse stadje U., en dat alle leuke mannen al een vrouw of vriendin hebben, en dat die singlesfeesten van de Volksrant eigenlijk ook niet echt leuk zijn, etcetera, enzovoort. Je moet er van houden, maar echt storend was het niet.
Het toch maar aangedurfd om een serveerster aan te klampen die al minstens drie keer zonder op of om te kijken voorbij was geschreden. Twee sandwiches besteld, eentje met pastrami en mosterdmayonaise, de ander met Serrano-ham en sla en dressing. Daarbij namen we een dubbele espresso en een kopje thee. Het duurde enige tijd voor de bestelling werd geserveerd, maar het resultaat was er dan ook naar. Lekker vers brood met een knapperige korst en erg goed belegd. Het formaat was ook niet te zuinig.
Tot slot nog een stuk carrotcake gedeeld met daarbij een verse jus. De carrotcake is – evenals de andere taarten – een aanrader. Bij de kassa moesten we iets meer dan twintig euro betalen. Niet echt goedkoop, maar voor de kwaliteit van het gebodene zeker niet te veel. Nu alleen nog het bedienend personeel wat vriendelijker zien te krijgen.
Ambiance: 7,5
Smaak: 8,5
Bediening: 5
Prijs/kwaliteit: 7,5